امشب از باده خرابم کن و بگذار بمیرم...

امشب از باده خرابم کن و بگذار بمیرم

غرق دریای شرابم کن و بگذار بمیرم


زندگی تلخ تر از زهر بود گر تو نباشی

بعد ازین مرده حسابم کن و بگذار بمیرم


تا به کی حلقه شوم سر بدر خانه بکوبم

از در خانه جوابم کن و بگذار بمیرم


قصه ی عشق بگوش من دیوانه چه خوانی؟

بس کن افسانه و خوابم کن و بگذار بمیرم


گر چه عشق تو سرابی ست فریبنده و سوزان

دلخوش ای مه، به سرابم کن و بگذار بمیرم


اشک گرمم که به نوک مژه چون شمع بلرزم

شعله شو، یکسره آبم کن و بگذار بمیرم


خسته شد دیده ام از دیدن امواج حوادث

کور چون چشم حبابم کن و بگذار بمیرم


               ((شعر از استاد شهریار))

261:i will go on

ره بادیه رفتن به از نشستن باطل

که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم


.-. . / -... .- -.. .. . / .-. ..-. - -. / -... . / .- --.. / -. ---- ... - -. / -... .- ..- .-.. 

  -.- . / --.- .-. / -- .-. .- -.. / -. .. .- -... -- / -... . / ...--- -.. .-.  / .-- ... --- / -... -.- .-- ---- --

259

جمع ما جمع نباشد تو پریشان باشی

یاد حیرانی ما آری و حیران باشی


.--- -- --- / -- .- / .--- -- --- / -. -... .- ---- -.. / - .-- / .--. .-. .. ---- .- -. / -... .- ---- .. /

 .. .- -.. / .... .. .-. -. .. / -- .- /.- .-. .. / .-- / .... .. .-. .- -.  / -... .- ---- ..