318:مجمع تشخیص مصلحت نگار:|

 با بقیه "من ها" دور یه میز گرد نشسته بودیم.سالن تاریک بود و جز همون محوطه ی میز هیچی دیده نمی شد طوری که اگه هرکدوم از ما یه خورده عقب می رفت تو تاریکی نا پدید می شد...

"من درسخون" درخواست تشکیل جلسه رو داده بود،گفته بود که موهاش رو سرش سنگینی می کنن که باعث شده بی حوصله باشه و نتونه درس بخونه،به همین دلیل باید کوتاه شن!بافت قرمزی که معمولا موقع درسخوندن می پوشم و پوشیده و موهاشو نامرتب رو سرش بسته،بی حوصله به نظر میاد،خیلی.سعی می کنه بقیه رو راضی کنه ولی تعداد مخالفا زیادن.این روزا خیلیا طرفدار موی بلندن و معتقدن کوتاه کردن موی سر یه حماقته و بعدا حتما پشیمون میشم؛البته به جز "من دیوونه" که اصرار داره مرتکب این حماقت بشم و برای تاکید جمله ی معروف خودشو میگه:ترجیح میدم به خاطر کاری که کردم پشیمون بشم تا کاری که نکردم!

"من رویا ها و آرزوها"  به شدت مخالفه و یادآوری می کنه که موی بلند یکی از آرزوهامه و این دفعه دیگه کوتاه نمیاد،فقط دو سال دیگه مونده تا قد موهام به کمرم برسه!

جمله تموم نشده "من فمنیست" رو میز میکوبه و میگه:اصلا این چیه که کردن تو مخ دخترا که دختر یعنی موی بلند؟

یکی اونور با ناز دستشو رو یه تیکه از موهای بلندش می کشه و با مظلومیت و حسرت میگه:آخه دختر یعنی موی بلند...

باز صدای همهمه بلند میشه...این بار زمزمه های کوتاه کردن مو بلندتره!

صدای من "ساز مخالف" بلندتر از بقیه و موافق کوتاه کردن موهام به گوش می رسه،چرا؟چون این روزا همه موی بلند دوس دارن.حالش به هم می خوره از بس دختر موبلند دیده:|

حوصله ی این همه هیاهو رو ندارم.خوبه یه مو می خوام کوتاه کنم ها،این همه درگیری سر چهارتا تار مو؟اگه می خواستم برای رفتن به مریخ داوطلب شم چیکار می کردن؟!باز نگاشون می کنم...سرمو می کشم عقب،عقب تر و دنیا تاریک میشه.... 

....

تو آینه نگاه می کنم،باورم نمیشه!

آروم باش...آروم...

به لیلا گفته بودم موهامو تا زیر چونه ام کوتاه کنه و صاف.لیلی ام خیلی شیک و مجلسی تیکه تیکه زده و تا پایین گوشم:|

آروم...آروم...آروم...جهنم!

لباسامو برمی دارم و میرم سمت حموم.از ویژگی های منفی و مثبتم اینه که وقت دوراهی تصمیم،پدر خودم و بقیه رو درمیارم تا تصمیم می گیرم :-D یعنی قشنگ یه دور به فنا میدمشون ولی بعدش هرچی که بشه به عنوان نتیجه ی تصمیمم قبولش می کنم و هرچقدرم وضع خراب باشه عزا نمی گیرم و حرص نمی خورم به خاطرش.در عوض سعی می کنم دیگه اون اشتباهو تکرار نکنم،به عنوان مثال دیگه هیچ وقت،هرگز،هرگز،هیچ وقت،موهامو نمیدم لیلا کوتاه کنه:|

...

از کاموای بنفشی که از شال و کلاهم مونده بود یه تل بافتم برای خودم،یه تل ساده با یه گل گنده کنارش.بقیه که با دیدنش ذوق مرگ شدن و گفتن به این مدل موهام خیییییییلی میاد.خودم با دیدنش یاد دخترای کارتونای ژاپنی می افتم:-D به نظرم بانمکه و دوسش دارم:) همممم...حالا که دقت می کنم موهام خیلی ام بد نشده;-)